میرزا قاآنی
قطعه ها
شمارهٔ ۱۱۹: میر زمانهای که نگردد مرا زبان - در کام جز برای ثنا و دعای تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میر زمانه ای که نگردد مرا زبان در کام جز برای ثنا و دعای تو ای کاش وعده های تو درصدق و راستی بودی چو شعرهای من اندر ثنای تو اکنون مرا رسیده به خاطر لطیفه ای از وعدهٔ دروغ کلاه و قبای تو جاوید تاکه هست به دیوان روزگار نام و نشان مدح من و مرحبای تو وارونهٔ کلاه که گفتی برای من وارونهٔ قباکه ندادی برای تو بگذشتم از کلاه و قبا چون شد آن کتاب کش وصف کرد فک رت معجزنمای تو اعدات از جفای تو یارب چه می کشند گر این بود وفای تو با اولیای تو میرزا قاآنی