میرزا قاآنی
قصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱۶ - در مدح معتمدالدوله منوچهرخان گوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماه من در جمع تا چون شمع چهر افروخته یک جهان بروانه را از سوز غیرت سوخته سوزن مژگان او با رشتهٔ مشکین زلف دیدهٔ ما را به روی او ز حیرت دوخته چند از این خامان دلا جو یی علاج سوز عشق چارهٔ این آتش سوزان بجو از سوخته در دل من سوز عشق و برزخ من داغ مهر او چو شمع و لاله دارد رخ چرا افروخته آب آتش را کند خاموش اینک آب چشم در دل من آتشی از عشق یار افروخته غمزهٔ او بی سبب خونخواره و دلدوز نیست غالباً این شیوه از تیر امیر آموخته معتمد آن اعتماد دولت شه کآسمان خاک راهش را به صد ملک جهان نفروخته آصف دیوان ملک جم که مور تیغ او روز هیجا با هزاران اهرمن کین توخته عالمی در دولت او سیم و زر اندوختند غیر قاآنی که گنج و شکر و صبر اندوخته میرزا قاآنی