میرزا قاآنی
قصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۹ - بر سبیل تغزل و ترکیببند گوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر خضر دهد آب بقایت به زمستان مستان بستان جام می از ساقی مستان بستان به شبستان قدح از دست نگارین کز روی دلارا شکند رونق بستان ترکی که به خوناب جگر دارد معجون در هر نظری اشک تر زهدپرستان لعل لب دلدار گز و خون رزان مز در خرقهٔ سنجاب خز و کنج شبستان درکش می چون خون سیاووش به بهمن کز نیرویش از دست رود رستم دستان خمر عنبی خواهم و بستانی کاو را نارنج غیب سیب زنخ نار دو پستان اینست علاج دل بیمار طبیبا سودم ندهد شیرهٔ عناب و سپستان چون بادهٔ گلگون بودت گو نبود گل فرخنده بهارست به میخواره زمستان خستی دلم ای دوست به دستگان نگارین دستان تو ای بس که بگویند به دستان ***** بیرحمی و یک ذره وفا در دل تو نیست تخمیست مروت که در آب و گل تو نیست میرزا قاآنی