فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۱۷۳: هر کس که به دل حسرت پیکان تو دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کس که به دل حسرت پیکان تو دارد آسایشی از جنبش مژگان تو دارد گل چاک زد از شوق گریبان صبوری تا آگهی از چاک گریبان تو دارد هر غنچه که سر زد ز دم باد بهاری مهری به لب از پستهٔ خندان تو دارد هر لاله نو رسته که بشکفت در این باغ داغی به دل از عارض رخشان تو دارد جمعیت خاطر ندهد دست کسی را کاشفتگی از زلف پریشان تو دارد هر لحظه محبت ز پی سیر خلایق سودازده ای بر سر میدان تو دارد هر سو که نظر می کنی آن منظر زیبا صاحب نظری واله و حیران تو دارد پیراهن من چاک شد از رشک مگر باز شوریده سری دست به دامان تو دارد پیداست ز نالیدن دل سوز فروغی کاین سوختگی را ز گلستان تو دارد فروغی بسطامی