فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۲۰: گرفت خط رخ زیبای گل عذار مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرفت خط رخ زیبای گل عذار مرا فغان که دهر، خزان کرد نوبهار مرا کشیدسرمه به چشم و فشاند طره به رو بدین بهانه سیه کرد روزگار مرا فرشته بندگیش را به اختیار کند پری رخی که ز کف برده اختیار مرا ربود هوش مرا چشم او به سرمستی که چشم بد نرسد مست هوشیار مرا چگونه کار من از کار نگذرد شب هجر که طره اش به خود انداخت کار و بار مرا نداده است کسی روز بی کسی جز غم تسلی دل بی صبر و بی قرار مرا گرفته ام به درستی شکنج زلف بتی اگر سپهر نخواهد شکست کار مرا عزیز هر دو جهان باشی از محبت دوست که خواری تو فزون ساخت اعتبار مرا فروغی آن که به من توبه می دهد از عشق خدا کند که ببیند جمال یار مرا فروغی بسطامی