غبار همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۵: بر گردنم از مویت پیوسته طناب اولی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر گردنم از مویت پیوسته طناب اولی سرپنجه ات از خونم همواره خضاب اولی در خُمّ فلاطونی اسرار محبت نیست یک چند فرو رفتن در خُمّ شراب اولی عشق آمد و عقلم را در پرده نهان فرمود کاین صورت بی معنی در زیر نقاب اولی چون وصل میسّر شد دل ناله فزونتر کرد چون عیش فراهم شد با چنگ و رباب اولی این مسجد اگر روزی میخانه تواند شد محراب و شبستانش امروز خراب اولی بر شیشه بنه پنبه چون موی سپید آید صهبای کهن خوردن در عهد شباب اولی چون عمر گرامی را با وصل درنگی نیست گر هجر فراز آید البته شتاب اولی غبار همدانی