غبار همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۲: ای سلسله زلفت سرمایۀ رسوایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای سلسله زلفت سرمایۀ رسوایی باز آی که رسوا کرد ما را دل شیدایی بی سلسلۀ زلفت دانی که چها کردست تاریک شب هجران با این سر سودایی ای سرو سهی قامت وقت است که از بستان بخرامی و بنمایی بر سرو دلارایی با کوکب بخت خود تا روز همی جنگم بی مِهر رخت هر شب در گوشۀ تنهایی بر طلعت خویش از زلف گر پرده همی پوشی باید که بپوشی چشم از چشم تماشایی رخسارۀ رنگینت خونخواره نمی خواهد خون دل ما تا چند از دیده بپالایی هرگز دل مجنونم آرام نمیگیرد تا از خَم زلفینت یک سلسله نگشایی غبار همدانی