غبار همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۳: ساقی بیار باده وزین جنس آتشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی بیار باده وزین جنس آتشم پروانه وش بسوز کزین سوز سرخوشم مستی دهد به یاد لبت اشک لاله رنگ چندان که از ایاق تو صهبای بی غشم از جام دهر جرعۀ مِی کس نمی خورد جز من که با هوای تو زین باده میچشم جانم بسوخت شعلۀ عشق بتان چو شمع از دست پایداری جسم بلاکشم از بس امید دارم و ترسان ز اشک و آه گاهی در آب غرقه و گاهی در آتشم جانم به لب رسیده و چشمم به راه دوست با مرگ و انتظار عجب در کشاکشم غبار همدانی