غبار همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸: نسیم صبحگاهی چون شمیم زلف یارآرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نسیم صبحگاهی چون شمیم زلف یارآرد دل مجروح مارا مرهم ازمُشک تَتار آرد نشیند بر کنار جوی دایم مردم چشمم به امیدی که روزی سرو قدی در کنار آرد دلا از خود مشو نومید اگر اشک روان داری که چون آبی به خاکی ریختی تخمی به بار آرد چمن آرای قدرت پرورد صد خار در گلشن که روزی گلبنی را غنچه ای از شاخ خار آرد بسوز ای آتش عشق استخوانم را که دهقانان زنند آتش به گلبن تا نکوتر گل به بار آرد غبار همدانی