غبار همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷: صبا از زلف مُشکین عُقده وا کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبا از زلف مُشکین عُقده وا کرد مرا سرگشته چون باد صبا کرد بنازم طعنۀ بیگانگان را که آخر با تو ما را آشنا کرد کنون آن شاخ مرجان را توان یافت که در خون مردم چشمم شنا کرد قیامت قامت من تا به پا خاست قیامتها از آن قامت به پا کرد غبارا غارت دین و دل ما خدا کِی بر نکورویان روا کرد؟ غبار همدانی