فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۴: نمی خواهم باو درد دل صد پاره بنویسم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمی خواهم باو درد دل صد پاره بنویسم که می دانم نخواهد خواند گر صد باره بنویسم ز راهت ریز بهر خشک کردن خاک بر خطی که من با خون دل بر صفحه رخساره بنویسم ز جنبش افکند مانند مژگان خامه را حیرت چو خواهم وصف رویش در دم نظاره بنویسم بغربت سوختم روزی نگفت آن ماه مشگین خط که آرم یاد و مکتوبی بآن بیچاره بنویسم ز سنگ خاره تا روز قیامت سر زند آتش ز سوز دل اگر حرفی بسنگ خاره بنویسم نخواهد خواند کس افسانه فرهاد و مجنون را اگر شرح غم خود را من آواره بنویسم فضولی کرد تیغ غم قلم هر استخوانم را که با هر یک حساب ظلم آن خونخواره بنویسم فضولی بغدادی