فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۱: تو خطان را دوست می دارد دل دیوانه ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو خطان را دوست می دارد دل دیوانه ام من چو مجنون نیستم در عاشقی مردانه ام خضر می گویند بر سر چشمه بر دست راه قطره گویا چکیده جایی از پیمانه ام عقل را هر لحظه تکلیفیست بر من در جهان بی تکلف با عجب دیوانه همخانه ام درد دل با سایه می گویم نمی یابم جواب غالبا او را بخواب انداخته افسانه ام متصل از درد عشق و طعنه عقلم ملول می رسد هر دم جفا از خویش و از بیگانه ام تا کشیده بر گلت از سنبل مشگین نقاب می خلد صد خار هر دم بر جگر از شانه ام به که بر دارم فضولی رغبت از ملک جهان نیستم گنجی که باشد جای در ویرانه ام فضولی بغدادی