فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۰: درون خانه چشم آن صنم را تا در آوردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درون خانه چشم آن صنم را تا در آوردم در این خانه را از پاره های دل بر آوردم سزد گر جان فشانم بر درت کین نقد را بر کف ز اقلیم عدم بهر نثار این در آوردم گرفتم کاکلت را بر سرم افتاد سودایت بدست خویشتن خود را بلایی بر سر آوردم نمودی رخ ز تاب مهر رویت خشک شد دردم ز بهر گریه هر آبی که در چشم تر آوردم مصور یافتم پیش نظر صد فتنه را صورت بدل هر گه خیال آن بت مه پیکر آوردم نهال باغ دردم تازه تازه نعل و داغم بین بهار هجر دیدم برک بنمودم بر آوردم فضولی زان سبب آید مرا این گریه بر گریه که یاد از خنده های آن لب جان پرور آوردم فضولی بغدادی