فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۸: بیک جام لبالب آنچنان کن ساقیا مستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیک جام لبالب آنچنان کن ساقیا مستم که در شرعم نفرمایند حد شرب تا هستم فراغت داد از قرب نمازم غایت مستی بحمدالله بیمن باده از تکلیف وا رستم مرا هرگز نشد توبه میسر از می گلگون بعمر خود نه توبه کردم و نه توبه بشکستم مرا در ملک رسوایی تصرف می رسد الحق که خط دور ساغر حجت شرعیست در دستم بعزم پنج روزه متصل گر غم خورم شاید چه گیرم روزه در جایی که تا ده روز نشستم کشیدم پیش دیده پردها از پارهای دل ازین رخنه ضرر دیدم بمردم می رسد بستم فضولی جان و دل نگذاشت با من چشم بیمارش ز بی دردان بریدم تا به اهل درد پیوستم فضولی بغدادی