فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۹: زبان مرغ می داند مگر گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زبان مرغ می داند مگر گل که دارد گوش بر فریاد بلبل مگر جانی ندارد گل که دارد بآه بلبلان چندین تحمل ز عاشق می فزاید قدر معشوق نه از بسیاری جاه و تجمل نگار من مکن بی التفاتی مزن بر عاشقان تیغ تغافل اگر خواهی که بگشاید دل ما بر افشان زلف یا بگشای کاکل بشرط صبر بر غم می توان یافت گل مقصد ز گلزار توکل توکل را فضولی کار فرما مکن کاری بتدبیر و تأمل فضولی بغدادی