فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۷: یارست فارغ از من و من بی قرار عشق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یارست فارغ از من و من بی قرار عشق کار منست ناله و اینست کار عشق نو عاشقم سزد که دل چاک من بود اول گلی که می شکفد از بهار عشق ای دل بیا که وامق و مجنون گذشته اند برخاسته است خار و خس از رهگذار عشق دردا که هست دلبر من طفل و پیش او نی هست قدر عاشق و نه اعتبار عشق گلها اگر دمد ز سر خاک تربتم باشد هنوز در دل من خار خار عشق در دهر نیست روز خوش و روزگار خوش الا که روز عاشقی و روزگار عشق رسوا کنون نگشت فضولی ز عشق یار هرگز نبوده این که نبودست یار عشق فضولی بغدادی