فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۲: لاف زد پیش رخت گلبن ز گلبرگ ترش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لاف زد پیش رخت گلبن ز گلبرگ ترش زد صبا از قهر گلبرگ ترش را بر سرش پیش خورشید رخت گل را نمی بیند جمال گر چه می بندد هوا از در شبنم ز یورش گشت گل پروانه شمع جمالت ای پری نیست هر سو برگ بگرفتست آتش در پرش چند نازد با گل و بلبل چمن بگشای رخ آتشی زن در گل و بر باد ده خاکسترش مهد گلبن جای راحت نیست طفل غنچه را چون شود آسوده چندین خار دارد بسترش گل بحسن پنج روزه کرد دعوی با رخت زود باشد زین گنه از هم بریزد پیکرش برگ گل تلخست می گرداند از خورشید رنگ چون کنم نسبت فضولی با لب جان پرورش فضولی بغدادی