فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۰: دل اسیر لعل آن گلبرگ خندانست باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل اسیر لعل آن گلبرگ خندانست باز کار من از دست دل چاک گریبانست باز گل دریده پیرهن بلبل فتاده در فغان آن گل نورس مگر در سیر بستانست باز بست جانان صد گره بر زلف و اهل درد را صد گره زان صد گره بر رشته جانست باز حیرت حالم ترا کردست غافل از حجاب عالمی را چشم بر روی تو حیرانست باز مرغ دل را گر نه بگشادست تا دست صبا وه چه واقع شد چرا زلفت پریشانست باز حقه لعل شکربارت شد از چشمم نهان این نشان حقه بازیهای دورانست باز مگذران عمر گرامی را فضولی در خطا گر چه می دانی در امید غفرانست باز فضولی بغدادی