فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۳: خواهم چو سایه افتم دنبال آن سمنبر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خواهم چو سایه افتم دنبال آن سمنبر هر جا که او نهد پا من جای پا نهم سر او چون منی ندارد من نیز همچو اویی من عاشق بلاکش او دلبر ستمگر دیدم گل رخت را بر جور دل نهادم پیداست کین شکوفه آخر چه می دهد بر من ابر اشکبارم تو غنچه شکفته خنده تراست لایق گریه مراست در خور در دست تیغ داری در لعل شهد راحت یا کار سازیم کن یا کام من برآور از دل نبود نامی بر صفحه وجودم روزی که روزیم شد از خون دل مقرر بگذشت عمر و ما را هرگز فضولی از دهر کاری نیافت سامان کامی نشد میسر فضولی بغدادی