فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۶: جای ما کوی تو خواهد بود تا خواهیم بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جای ما کوی تو خواهد بود تا خواهیم بود خاک آن کوییم گر سر بر فلک خواهیم بود دلبرم طفلست و روز افزون جمالش آه اگر محنت من هم بقدر حسن او خواهد فزود قدر محبوبان نمی داند کسی بهتر ز ما لیک قدر ما نمی دانند محبوبان چه سود ساخت ما را دور با رخسار زرد و اشک آل زان خط سبز و سر زلف سیه چرخ کبود بر فکند از خلق رسم سجده بت را رخت رخ نمودی بر بتان پیش تو واجب شد سجود شوق زلف او بداغ دل نرفت از سینه ام بر نیاورد این همه آتش ازین خاشاک دود سالک راه عدم گشتم بفکر آن دهان عاشقی چون من نمی آید فضولی در وجود فضولی بغدادی