محیط قمی
هفت شهر عشق
شمارهٔ ۶۰ - ایضاً مختوم به مدح سلطان سریر ارتضا حضرت علیّ مرتضی علیه السلام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دیار دل که پرآشوب بود، ناحیتش خیال دوست به یک لحظه داد تمشیتش بس است خاصیت می، همین که دفع ریاست گرفتم اینکه جز این نیست، هیچ خاصیتش گذار شیخ فتد گر به بزم، می خواران زبوی باده نمایند، قلب ماهیتش دلم زچشم تو آموخت رسم بیماری که سال ها شد و یک لحظه نیست، عافیتش به فیض یابی مقتول عشق، رشک برند که هم قاتل و هم وارثی و هم دیتش ممیزان حقیقت به نیم جو، نخرند متاع دار مجازی و ملک عاریتش زچشم زخم، زمن آن وجود ایمن باد که دستگیری افتادگان بود، نیتش بگوش صوت اناالحق رسد زخاک نجف غنوده تا که زبان خدا، به ناحیتش ولی ایزد بی چون، علی مربی کل که خاک تیره شود زر، زیمن تربیتش نشان بندگیش، خواست آسمان چو محیط نهاد دست قضا داغ مه به ناصیتش محیط قمی