صفای اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۱: روح وقتیم و کلیم سلفیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روح وقتیم و کلیم سلفیم صاحب نفحه و خورشید کفیم بارش مزرعه فقر و فنا آتش خرمن آب و علفیم قمر بارغ بی ابر و غروب فارغ از نقص و بری از کلفیم طالع از شرق سمای دل پاک آفتابیم و بیت الشرفیم ما عرفنا بزبانیم و بدل عارف سر سر من عرفیم لامکان را ز مکانیم درود از سماوات زمین را تحفیم علم اسمای تو در مدرس ما از پدر مانده که پور خلفیم لب شیرین پسری برده ز دست دل ما را که بشور و شعفیم دف و چنگیم چو یار از بر ما رفت چنگیم چو برگشت دفیم بزن این دف نبواز این بر بط بی نوازنده لطفت تلفیم ساعتی در تک این بحر گهر لحظه ئی بر سر دریات کفیم آدم رسته ازین هفت اندام گوهر جسته ازین نه صدفیم از صفوف همه کون و مکان آمدیم از عقب و پیش صفیم گوهر قلزم افلاکی روح بزمین تن خاکی خزفیم زنده دستگاه فقر صفا بنده درگه شاه نجفیم صفای اصفهانی