صفای اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰: مدرس فقر و فنا را سبقیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مدرس فقر و فنا را سبقیم اولین نکته و آخر ورقیم ورق آخر دیوان وجود نکته اول موجود حقیم آفتابیم و بابریم نهان گه پدیدار بشکل شفقیم گاه از برد انامل شاداب گاه از آتش دل محترقیم محیی عظم رمیم غفلات منجی مهلکه من غرقیم باطن ظاهر و پیدای نهان جامع مجتمع مفترقیم جلوه اقدس اسماء صفات که مقدس شده در ما خلقیم تن خاکیست که بر خاک رود من و دل بر سر این نه طبقیم نسق عشق صراطیست قویم ما بقانون هدی زان نسقیم در بردیده کفریم کمان بر سر کاخ هدایت وهقیم هم ز مصداق ابد مایفهم هم بمفهوم ازل ماصدقیم آخر لاحقه ختم کمال اول سابقه ماسبقیم ازلیم و ابدیم اندر حال غیر ما باطل و ما عین حقیم ز صفا رسته و در بحر فنا سر فرو برده بدون غلقیم صفای اصفهانی