صفای اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷: کونین ظهور دلبر ماست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کونین ظهور دلبر ماست کس نیست بیار یار تنهاست گویند که روی اوست پنهان ای بی خبران کور پیداست زیباست جمال یار زان روی بد نیست هر آنچه هست زیباست برخاست و راست شد قیامت سبحان الله این چه بالاست ای منتظران حشر موعود بینید قیامتی که بر پاست سیمست بر آفتاب روشن یا دلبر آفتاب سیماست ای گرسنه زمانه قحط غافل منشین که خوان یغماست ای تشنه خفته در بیابان برخیز که کائنات دریاست یکتاست کسی که دید کس نیست آن شاهد خوبروی یکتاست هنگام دیست و خانه از اوست چون دسته گل چه جای صحراست چشمی که ندیده یار بیند در آینه دلی که بیناست جانی که نکرده جای در عشق گر جای کند بجسم بیجاست ابروی نگار من بتحقیق محراب عبادت مسیحاست در دست صفاست طره دوست این سلسله طریقت ماست صفای اصفهانی