سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۳: رخ یاران دو زلف تیره پوشیدند از یاران
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخ یاران دو زلف تیره پوشیدند از یاران سیه کردند روز عالمی را آن سیه کاران دل مجروح ما دارد امید ناوک دیگر تو تیره خود برون آری ز دلهای دل افگاران دلم دارد زچشمش چشم لطف اما نمیداند ز بیماران نمی آید پرستاری بیماران چو پا در وادی عشقش نهادی ترک سر باید که کس پایان این وادی ندید الا سبکباران چه منع ما کنی از باده زاهد چون نمی پرسند به حشر از بی گناهان هیچکس جرم گنه کاران خریداری زیک سو بود همچون پیره زن او را چرا شرمی نکردند از بهای خود خریداران اگر امروز باشد چشم ایشان بر کف ساقی بود فردا بسوی رحمت حق چشم میخواران (سحاب) از دیده اشک افزون فشاند چون کشد آهی که شاید شعله ی این برق را بنشاند آن باران سحاب اصفهانی