سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۳: تا برده سیه کاری زلف تو زراهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا برده سیه کاری زلف تو زراهم پیداست که چون میگذرد روز سیاهم دردا که بمردم به شب هجر و کنون هست از درد فراق تو بتر شرم گناهم نه جرأت دیدار و نه یارای نگاهی گیرم که دهد کس به سر کوی تو راهم از ابر چه فیضی رسد از برق چه آفت بر من که در این باغ نروئیده گیاهم؟ صد ناوک دلدوز به ترکش ز چه دارد ترکی که به خاک افگند از نیم نگاهم؟ خوانند (سحابم) ولی ار فیض من این است ای وای بر آن تشنه که آید به پناهم سحاب اصفهانی