سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۷: پیغام تو را گر همه دل بود بریدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیغام تو را گر همه دل بود بریدم یک بار نگفتم که ندامت نکشیدم سنگ ستم هیچ کس این ذوق ندارد بسیار زهر گوشه ی دیوار پریدم در مجلس اغیار ندانم به که بودی هر گه سخن مهر و وفا از تو شنیدم از بس که به امید تو هر روز نشستم تا شام در این راه به وصلت نرسیدم امروز ز امیدم همه آنست که گوید روزی که زوصل تو شود قطع امیدم دیگر به چه امید شوم زنده به محشر؟ کم نیست (سحاب) آنچه بیک عمر کشیدم سحاب اصفهانی