سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۶: نیم جانی بود تا جا بود در میخانه ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیم جانی بود تا جا بود در میخانه ام پر نشد پیمانه تا خالی نشد پیمانه ام از دل دیوانه ام دیوانه تر دانی که کیست؟ من که دایم در علاج این دل دیوانه ام آورد هر چند خواب افسانه اما نایدت هرگز اندر دیده خواب ار بشنوی افسانه ام از فریب خال او در دام زلفش دل فتاد مبتلای دام او دل گشت از این دانه ام با تو گر در گلخنم چون عندلیبم در چمن بیتو گر در گلشنم چون جغد در ویرانه ام از جنون عشق تا کی منعم ای فرزانگان این جنون خوشتر بود از عقل هر فرزانه ام یک نگاه آشنای چشم مست او (سحاب) این چنین بیگانه کرد از خویش و از بیگانه ام سحاب اصفهانی