سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۳: بهر بر چیدن چو چیدند این بساط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهر بر چیدن چو چیدند این بساط طبع دانا زان نیابد انبساط جان پاکان ست خاک این سرا جسم شاهان ست خشت این رباط با وفا الفت نیابد طبع دهر آب و آتش را نشاید اختلاط زانبساط اندوه چون آورد؟ انبساط اندوه و اندوه انبساط روح را ز اندیشه ی هجرش الم طبع را زافسانه ی وصلش نشاط میل رفعت خواجه را در سر هنوز گرچه قامت کرد میل انحطاط کیست دانی گمره اندر کیش عشق؟ هر که از پا منحرف شد زین صراط راه عشقش بس خطر دارد (سحاب) پا در این وادی منه بی احتیاط سحاب اصفهانی