سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۸: بس آنجا رفته بر خاک آرزویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس آنجا رفته بر خاک آرزویش سراسر آرزو شد خاک کویش اگر نشناسمش چندان عجب نیست ز بس کم دیده ام از شرم رویش بدلها جای او شد از چه هر دم به هر دل آتشی افگنده خویش ز درد رشک تا آسوده باشم نباید کرد هرگز جستجویش زرنگ و بوی خود گل پیش بلبل کند شرم از گل خوش رنگ و بویش زبار یکی آن موی میان بین چسان در پیچ و تاب افتاده مویش (سحاب) این درد را در دل دهد جای گر آب بحر گنجد در سبویش سحاب اصفهانی