سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۳: سوی قد سرو و رخ گل چون نگرد کس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوی قد سرو و رخ گل چون نگرد کس چون آن قد زیبا رخ گلگون نگرد کس صیاد به گلشن ننهادی قفسم را گرداشت شکافی که به بیرون نگرد کس با خلق جفائی تو ستم پیشه نکردی کز شرم تواند که به گردون نگرد کس از یک نگهت بیش ندیدم که نه آنروست روی تو که از یک نگه افزون نگرد کس از مردن بیگانه بود سهل گر او را روزی دو سه با خاطر محزون نگرد کس نبود پری آن ماه پریوش که پری را گاهی نگرد گرچه به افسون نگرد کس بیند همه کس آنچه من از روی تو دیدم گر روی تو زین دیده ی پر خون نگرد کس آری به نظر جلوه ی حسن رخ لیلی وقتی است که با دیده ی مجنون نگرد کس دانی که کجا جنت و طوبای (سحاب) است؟ آنجا که تو را با قد موزون نگرد کس سحاب اصفهانی