سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۹: نیند طالب می عاشقان که خوردستند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیند طالب می عاشقان که خوردستند زجام عشق شرابی که تا ابد مستند به روی مدعی آن در که سالها بستم به حرف مدعی آخر به روی ما بستند به فیض عشق در آغاز عاشقی دانم هزار نکته که اهل جهان ندانستند چه گونه وصل میسر شود که میل بتان بود به سیم و زر و عاشقان تهیدستند به پیش اهل خرد صعب تر بگویم چیست ز نیستی کسان اینکه ناکسان هستند اگر غم تو به مردن رود زدل بیرون خوش آن کسان که بمردند و از غمت رستند دگر (سحاب) زجور بتان چه اندیشم که کرده اند به ما آنچه می توانستند سحاب اصفهانی