سحاب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۲: میل رفتن گر از آن گوشه ی بامم باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میل رفتن گر از آن گوشه ی بامم باشد لذت سنگ جفای تو حرامم باشد کشتنی باشد و خون ریختنی تا امروز دل خود کام ترا میل کدامم باشد خوش بود وصل تو بی مدعی ای ماه تمام چه شود دگر شبی این عیش تمامم باشد گفتمش سر و قدت همچو قد سرو سهی است گفت آنهم خجل از طرز خرامم باشد آشیانم خوش و صحن چمنم دلکش لیک نه چو کنج قفس و حلقه ی دامم باشد او در اندیشه ی منع نگه گاه بگاه من مسکین طمع وصل مدامم باشد گفت سر گشته چنین تا به که ئی همچو (سحاب) گفتمش تا بکف عشق زمامم باشد سحاب اصفهانی