وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۲۱: کس نزد هرگز در غمخانهٔ اهل وفا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کس نزد هرگز در غمخانهٔ اهل وفا گر بدو گویند بر در ، کیست گوید آشنا چیست باز این زود رفتن یا چنین دیر آمدن بعد عمری کامدی بنشین زمانی پیش ما چون نمی آید به ساحل غرقهٔ دریای عشق می زند بیهوده از بهر چه چندین دست و پا گفته ای هر جا که می بینم فلان را می کشم خوش نویدی داده ای اما نمی آری بجا چهره خاک آلود وحشی می رسد چون گرد باد از کجا می آید این دیوانهٔ سر در هوا وحشی باقفی