آه کز خیل بندگان سعید
آه کز زمره ی عباد شکور
فاضلی رفت زین جهان خراب
عارفی رفت زین سرای غرور
تقی متقی، که چون ز جهان
بجنان شد ز لطف رب غفور
گاه هستند محرمش غلمان
گاه هستند همدمانش حور
وسعت خلد، آمدش بنظر
رفت زین تنگنای پر شر و شور
چون دلش زین سرای ظلمانی
تنگ شد رفت سوی عالم نور
گفت تاریخ رفتنش آذر:
با محمد، تقی بود محشور(۱۱۷۱ه.ق)