به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

ابوالحسن فراهانی

ابوالحسن فراهانیرباعی هاشمارهٔ ۶۲: آن تازه نهال چند سرکش باشد

1990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن تازه نهال چند سرکش باشد
وز گریه زار من مشوش باشد
اشکم نمک است و دل خونین آتش
تا چند نمک بر سر آتش باشد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۱: شوخی که مرا درگه و بیگه سوزد 2شمارهٔ ۶۲: آن تازه نهال چند سرکش باشد 3شمارهٔ ۶۳: چون کار تو دل شکستن من باشد 4شمارهٔ ۶۴: تا کی رخم از گلاب گلگون باشد 5شمارهٔ ۶۵: آن چشم که فتنه دل و دین باشد 6شمارهٔ ۶۶: آن را که به ایزد سر و کاری باشد 7شمارهٔ ۶۷: هر روز دلم را اسیر خالی باشد 8شمارهٔ ۶۸: عاشق شب وصل یار هم درد کشد 9شمارهٔ ۶۹: تا یار سیه بیهوش چو بخت من شد 10شمارهٔ ۷۰: شوخی که دلش داغ دل گلشن شد 11شمارهٔ ۷۱: هرچند که عمر مایه ناز آمد 12شمارهٔ ۷۲: شوخی که جفا به از وفا میداند 13شمارهٔ ۷۳: دونی دو که مردهای بنگ و برشند 14شمارهٔ ۷۴: مرغ دل من هم به رو هم بال افکند 15شمارهٔ ۷۵: تا جان تو عزم رفتن از تن نکند 16شمارهٔ ۷۶: عاشق باید که از طلب ننشیند 17شمارهٔ ۷۷: جمعی که ثنات رایگان میگویند 18شمارهٔ ۷۸: گر تیرگی روز من غم فرسود 19شمارهٔ ۷۹: ای آن که تو را میل به گلزار بود 20شمارهٔ ۸۰: ای آن که تو را مدار بر زور بود 21شمارهٔ ۸۱: آن بی حاصل که وصل بگذاشته بود 22شمارهٔ ۸۲: دی بابت هرزه گرد بی حاصل خود 23شمارهٔ ۸۳: نقش رخ او ز چشم بینا نرود 24شمارهٔ ۸۴: از گریه اگر چه یار همدم نشود 25شمارهٔ ۸۵: ای چشمم از انتظار روی تو سفید 26شمارهٔ ۸۶: اول طلب بخت بلندی باید 27شمارهٔ ۸۷: از دیده زهاد اگر زود آید 28شمارهٔ ۸۸: در علم و عمل هرکه مکمل گردید 29شمارهٔ ۸۹: عمریست که دل حدیث وصلت گوید 30شمارهٔ ۹۰: ای راحت دیده و دل ای نور بصر 31شمارهٔ ۹۱: در دام تو هر دم کشم آزار دگر 32شمارهٔ ۹۲: اینک مشهد ای دل از غفلت کور 33شمارهٔ ۹۳: تا نزد یکی بیار زو دوری دور 34شمارهٔ ۹۴: از چشم تو مرد و زن نفورند نفور 35شمارهٔ ۹۵: ای خواجه به سوی حق ز دنیای مجاز 36شمارهٔ ۹۶: یک ذره ز خاک پای آن ماه طراز 37شمارهٔ ۹۷: ای آن که به حسن و حسن صوتی ممتاز 38شمارهٔ ۹۸: دور از رخ دلگشایت ای مایه ناز 39شمارهٔ ۹۹: بی گریه به سر نمی برم نیم نفس 40شمارهٔ ۱۰۰: آن دل که هوس داشت اسیر همه کس 41شمارهٔ ۱۰۱: شهانه دلم ساخت مفتون زلفش 42شمارهٔ ۱۰۲: آن خواجه که کم باد ز عالم نامش 43شمارهٔ ۱۰۳: رفتن نتوان به کوی آن کافر کیش 44شمارهٔ ۱۰۴: چندان که دلم پیش تو می سوزد بیش 45شمارهٔ ۱۰۵: هند وی سر زلف تو ای کافر کیش 46شمارهٔ ۱۰۶: دانم کنم آرزو حیرانی خویش 47شمارهٔ ۱۰۷: ای برده هوا سوی سماکت به سمک 48شمارهٔ ۱۰۸: چون دور کنم رقیب رازان ناپاک 49شمارهٔ ۱۰۹: وصل تو به سیم و زر نکرد حاصل 50شمارهٔ ۱۱۰: دل وصل تو خواهد ز من ای مهر گسل 51شمارهٔ ۱۱۱: در طره چون شبش دل شعله مثال 52شمارهٔ ۱۱۲: هجوم نگذارد از کف ای مایه بخل 53شمارهٔ ۱۱۳: اشکم همه صرف شد در اندیشه ی دل 54شمارهٔ ۱۱۴: دی توبه به امر دوستی بشکستم 55شمارهٔ ۱۱۵: دایم ز تو من کرانه ای میجستم 56شمارهٔ ۱۱۶: گفتی که چرا بداخترت میگفتم 57شمارهٔ ۱۱۷: از بس که زالفت خسان خون خوردم 58شمارهٔ ۱۱۸: هر چند که سعی در رضایت کردم 59شمارهٔ ۱۱۹: چون مهر سفر به هفت کشور کردم 60شمارهٔ ۱۲۰: ای آن که روی به کوی بیداد گرم 61شمارهٔ ۱۲۱: روزی که ز روح بند تن بردارم 62شمارهٔ ۱۲۲: چون خواهم دل ز دلستان برگیرم 63شمارهٔ ۱۲۳: گر بینم یار وگر نبینم میرم 64شمارهٔ ۱۲۴: از دوری آفتاب عالم سوزم 65شمارهٔ ۱۲۵: حال دل از آن بهانه جو می پرسم 66شمارهٔ ۱۲۶: بر خاک کف پای تو چون رخ نالم 67شمارهٔ ۱۲۷: ای درد و غم تو راحت جان و تنم 68شمارهٔ ۱۲۸: چون کوه گران نمود اصفاهانم 69شمارهٔ ۱۲۹: گویم که دری زوصل اگر باز کنم 70شمارهٔ ۱۳۰: دی با کوری کش از خسان می بینم 71شمارهٔ ۱۳۱: ای کوی تو درد و غم فراوان بردیم 72شمارهٔ ۱۳۲: تا از سر کوی آن صنم دور شدیم 73شمارهٔ ۱۳۳: ما چشم ز جستجوی درمان پوشیم 74شمارهٔ ۱۳۴: در چیدم دوش از خلایق دامن 75شمارهٔ ۱۳۵: در دادن دل به زلفت ای عهد شکن 76شمارهٔ ۱۳۶: خورشید من آن جهان به رویش روشن 77شمارهٔ ۱۳۷: هرچند کیمیاست امروز سخن 78شمارهٔ ۱۳۸: تا چند به بزم غیر تنها رفتن 79شمارهٔ ۱۳۹: ای بخت سیاه بخت تدبیری کن 80شمارهٔ ۱۴۰: ای اشک بود بر رخت ای رشک ختن 81شمارهٔ ۱۴۱: بر بالش راحتی نیامد سر من 82شمارهٔ ۱۴۲: شوخی که گسسته بود پیمان از من 83شمارهٔ ۱۴۳: ای با مهرت سرشته آب و گل من 84شمارهٔ ۱۴۴: شیطان نامی که شد غمش قاتل من 85شمارهٔ ۱۴۵: در دل دو هزار مدّعا دارم من 86شمارهٔ ۱۴۶: ز آن طره که ینست آن که زو هست ایم ...87شمارهٔ ۱۴۷: از عالم سفله ای پسر هیچ مخواه 88شمارهٔ ۱۴۸: گر دل خواهی ای تن محنت پیشه 89شمارهٔ ۱۴۹: زین سلسله تابه حال این فرزانه 90شمارهٔ ۱۵۰: بی شمع جمالت ای به حسن افسانه 91شمارهٔ ۱۵۱: چون دل بستم به زلف آن غالیه مو 92شمارهٔ ۱۵۲: ای باد صبا واله و شیدا بر تو 93شمارهٔ ۱۵۳: ای خانه نه سپهر پرنور از تو 94شمارهٔ ۱۵۴: رحمت آید با همه مغروری تو 95شمارهٔ ۱۵۵: باشد به مثل گر حاتم طی 96شمارهٔ ۱۵۶: ای دل که ز چاک سینه بگریخته ای 97شمارهٔ ۱۵۷: از من برگشت یار من بی سببی 98شمارهٔ ۱۵۸: ای چشم مرا چشم گهربار از پی 99شمارهٔ ۱۵۹: رفتی رفتی از دل پر خون رفتی 100شمارهٔ ۱۶۰: در دایره اهل هوس جا کردی 101شمارهٔ ۱۶۱: ظاهر بینان که دم زنند از یاری 102شمارهٔ ۱۶۲: ای خواجه مکن فخر به مال دگری 103شمارهٔ ۱۶۳: روزی که برغم چرخ مهمان منی 104شمارهٔ ۱۶۴: از سینه خیال قد آن سروسهی 105شمارهٔ ۱۶۵: من کرده ام از هر مژده یی دریایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ