به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیرباعی هاشمارهٔ ۴۲: ای آنکه دلت جز بهوس مایل نیست

970عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای آنکه دلت جز بهوس مایل نیست
از رشتن رشته أمل غافل نیست
از بسکه در او علاقه ها بسته بهم
دکان علاقه بندی است این، دل نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۱: زین باغ، که در وی گل شادی خودروست 2شمارهٔ ۴۲: ای آنکه دلت جز بهوس مایل نیست 3شمارهٔ ۴۳: ای آنکه ترا جز غلیان همدم نیست 4شمارهٔ ۴۴: کس را چو زبان نرم خود همدم نیست!5شمارهٔ ۴۵: امید ز هر که هست، باید برداشت 6شمارهٔ ۴۶: هر بی جگری ز تنگ دنیا نگذشت 7شمارهٔ ۴۷: بر درگه خلق، بندگی ما را کشت 8شمارهٔ ۴۸: مستی جوانیم بطاعت چو نهشت 9شمارهٔ ۴۹: از بهر خلافت پیمبر بی گفت 10شمارهٔ ۵۰: دنیا، که بجلوه میکند مفتونت 11شمارهٔ ۵۱: عزت، ثمر فروتنی میگردد 12شمارهٔ ۵۲: ای آنکه همیشه در پی خوابی و خورد 13شمارهٔ ۵۳: گه در غم پوششی و، گه در غم خورد 14شمارهٔ ۵۴: عمر تو بفکر دنیی دون گذرد 15شمارهٔ ۵۵: بدخو، از خوی خود بدوزخ باشد 16شمارهٔ ۵۶: آتش اگرت ز عشق در سر باشد 17شمارهٔ ۵۷: دل، از غم نانی اگرت خون باشد 18شمارهٔ ۵۸: فرزند، برای روز بد میباشد 19شمارهٔ ۵۹: هر گز نه ترا دل غمین میباشد 20شمارهٔ ۶۰: گر شعر نه مال و ثروتم می بخشد 21شمارهٔ ۶۱: از جوش شباب، پر دلت بی غم شد 22شمارهٔ ۶۲: بی خاطر جمع، نکته دان نتوان شد 23شمارهٔ ۶۳: ای آنکه بجمع سیم و زر حرصت خواند 24شمارهٔ ۶۴: نی در سر شوق و، نی بدل پروا ماند 25شمارهٔ ۶۵: نی سفره، نه کاسه، نی طبق میماند 26شمارهٔ ۶۶: این مدعیان که راه نشناخته اند 27شمارهٔ ۶۷: چون دیده بینشم عطا فرمودند 28شمارهٔ ۶۸: ای گشته ز شب بخورد و خوابی خرسند 29شمارهٔ ۶۹: کس جا بدل فتادگان تا نکند 30شمارهٔ ۷۰: درد دل خسته را، نگفتن چه کند؟31شمارهٔ ۷۱: جاهل، چو هوس بچتر شاهی فگند 32شمارهٔ ۷۲: طفلان، که فرح فزا و غم کاهانند 33شمارهٔ ۷۳: گر باده غم نصیب ما زین خم بود 34شمارهٔ ۷۴: گر قبله دل، نه کوی آن شاه بود 35شمارهٔ ۷۵: از خوی درشت، دوست نایاب شود 36شمارهٔ ۷۶: تا از دم گرمی سخنی سر نشود 37شمارهٔ ۷۷: با خلق الفت، دماغ سازی خواهد 38شمارهٔ ۷۸: هر کس که در این زمانه عزت جوید 39شمارهٔ ۷۹: زاد ره مرگ، گریه و آه ببر 40شمارهٔ ۸۰: از کار جهان، بترک و تجرید گذر 41شمارهٔ ۸۱: از خانه خراب کردن خلق به زور 42شمارهٔ ۸۲: تاکی ز شراب خواب مستی، برخیز!43شمارهٔ ۸۳: در مکتب عقل، خود کتاب خود باش 44شمارهٔ ۸۴: ای آنکه ترا خوش غلیانیست تلاش 45شمارهٔ ۸۵: مو، جوهر تیغ ابروی دلجویش 46شمارهٔ ۸۶: ای ازلم ولانسلمت، خلق به تنگ 47شمارهٔ ۸۷: در دیده چرغت، ای جهان فرهنگ 48شمارهٔ ۸۸: چرغ تو که در صید ندانسته درنگ 49شمارهٔ ۸۹: از صاف دلان نیست کدورت را رنگ 50شمارهٔ ۹۰: هر سو برخ تو نیست زلف شبرنگ 51شمارهٔ ۹۱: از واهمه چرغ تو آن زرین چنگ 52شمارهٔ ۹۲: برخیز شب ای همای اوج اقبال 53شمارهٔ ۹۳: ای آنکه نباشد از نمازت جز نام 54شمارهٔ ۹۴: گر دل نشدی باین دو مصرع شادم 55شمارهٔ ۹۵: هان کار بکن راست، که قامت شد خم 56شمارهٔ ۹۶: ای درد تو لیلی دل مجنونم 57شمارهٔ ۹۷: آن روز که بیدار از این خواب شوم 58شمارهٔ ۹۸: ما دشمن خویش را، بیاری زده ایم 59شمارهٔ ۹۹: عمری به عبث همنفس قال شدیم 60شمارهٔ ۱۰۰: هر چند گناه تو عظیم است عظیم 61شمارهٔ ۱۰۱: با اهل ستم مجوش بهر احسان 62شمارهٔ ۱۰۲: از صدق، سخن کند اثر در دل و جان 63شمارهٔ ۱۰۳: خواهی اگر از راحت کونین نشان 64شمارهٔ ۱۰۴: جانت نشود پاک ز گرد عصیان 65شمارهٔ ۱۰۵: خواهی که شود بر سر خلقت مسکن 66شمارهٔ ۱۰۶: خالی ز خرد شد سر و، از نیرو تن 67شمارهٔ ۱۰۷: هردم، رهم ای عشق بیک رنگ مزن 68شمارهٔ ۱۰۸: همراه شباب، رفت نیرو از تن 69شمارهٔ ۱۰۹: از گنج عطای تو، چه کم دارم من؟70شمارهٔ ۱۱۰: موجود، کسی به جز تو نشمارم من!71شمارهٔ ۱۱۱: کم گو، که بود سخن چو در مکنون 72شمارهٔ ۱۱۲: آمد پیری و، زشت شد صورت تو 73شمارهٔ ۱۱۳: شد وعده اگر خلاف در حضرت تو 74شمارهٔ ۱۱۴: واعظ چه کسست؟ کمترین بنده تو!75شمارهٔ ۱۱۵: پر در پی وصل آرزوها تک و دو 76شمارهٔ ۱۱۶: دردی که بسوی چاره ساز آیی کو؟77شمارهٔ ۱۱۷: از بهر شناساییت از لطف اله 78شمارهٔ ۱۱۸: ای از مرض حرص ترا دل مرده 79شمارهٔ ۱۱۹: شاهی خواهی، گدایی از دست مده 80شمارهٔ ۱۲۰: هستی نبود، جز غم و رنج و تعبی 81شمارهٔ ۱۲۱: گر صاحب تاج و کمری، ورپاجی 82شمارهٔ ۱۲۲: تا کی ز طمع خوار نظرها گردی 83شمارهٔ ۱۲۳: ای دل، تو بتنگم از جفا آوردی 84شمارهٔ ۱۲۴: نبود چو حضور قلب و مژگان تری 85شمارهٔ ۱۲۵: ای آنکه تمام آرزو و هوسی 86شمارهٔ ۱۲۶: با خشم و شره، همال تاکی باشی؟87شمارهٔ ۱۲۷: آمد پیری و، رفت ایام خوشی 88شمارهٔ ۱۲۸: دنیاست سرای غم، تو یکسر شعفی 89شمارهٔ ۱۲۹: بی داد و دهش ملک جهان نستانی 90شمارهٔ ۱۳۰: گر در طلب معرفت یزدانی 91شمارهٔ ۱۳۱: خوش آنکه ندارد غم فرزند و زنی 92شمارهٔ ۱۳۲: در مبحث علم، تندخویی چه کنی؟93شمارهٔ ۱۳۳: آجل خواهی، بفکر عاجل چه روی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ