به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

همام تبریزی

همام تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۶: زنهار مبالغت مکن در هر باب

1260عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زنهار مبالغت مکن در هر باب
در مذهب صاحب خرد این نیست صواب
بر راحت معتدل مزیدی مطلب
کز حرف زیاده می‌شود عذب عذاب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵: ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب 2شمارهٔ ۶: زنهار مبالغت مکن در هر باب 3شمارهٔ ۷: گویند که هست بی نشان آب حیات 4شمارهٔ ۸: عشق تو که در دل آتش تیز افروخت 5شمارهٔ ۹: ای چشم تو را چو من جهانی مست 6شمارهٔ ۱۰: دوشش دیدم زلف بشولیده و مست 7شمارهٔ ۱۱: ای آنکه لبت آب حیات طرب است 8شمارهٔ ۱۲: در آرزوی تو شمع را جان به لب است 9شمارهٔ ۱۳: چون دیدن آن سرو و روان در خواب است 10شمارهٔ ۱۴: با روی تو شمع برفروزد عجب است 11شمارهٔ ۱۵: میلت به من ای یار موافق عجب است 12شمارهٔ ۱۶: ای بی خبران شکل مجازی هیچ است 13شمارهٔ ۱۷: ای زلف به تاب دوست تاب تو که راست 14شمارهٔ ۱۸: لب بر لب من نهاد این لطف بس است 15شمارهٔ ۱۹: عشق تو که سرمایه این درویش است 16شمارهٔ ۲۰: ای باد مراغه حال خویشان خون است 17شمارهٔ ۲۱: ترشی تو ولیک نکته ات شیرین است 18شمارهٔ ۲۲: گفتم که مگر رای تو فرزانگی است 19شمارهٔ ۲۳: تا هر کست ای شانه نگیرد در دست 20شمارهٔ ۲۴: تبریز نکو وهر چه زانجاست نکوست 21شمارهٔ ۲۵: ای جام لب نگار می دار به دست 22شمارهٔ ۲۶: ای حور سرشت هیچ چیزت بد نیست 23شمارهٔ ۲۷: ما را به امید زندگانی بگذشت 24شمارهٔ ۲۸: چون خسته شد از منج لب شیرینت 25شمارهٔ ۲۹: چون زرد شد از رنج گل رعنایت 26شمارهٔ ۳۰: ای آب لطافت و طرب در جویت 27شمارهٔ ۳۱: ای عرصه تبریز زیانت مرساد 28شمارهٔ ۳۲: این سنگ که از آب روان می گردد 29شمارهٔ ۳۳: بزم از رخت امشب آفتابی دارد 30شمارهٔ ۳۴: زلفش سر کبر و سرفرازی دارد 31شمارهٔ ۳۵: زلفت که ز ماه تکیه گاهی دارد 32شمارهٔ ۳۶: معشوق من امشبی وفایی دارد 33شمارهٔ ۳۷: دل وقت سماع بوی دلدار برد 34شمارهٔ ۳۸: گفتی که سرشکت ز چه معنی خون شد 35شمارهٔ ۳۹: با عشق تو دل چون محرم راز آمد 36شمارهٔ ۴۰: گفتی غم عشقت همه کس می داند 37شمارهٔ ۴۱: گویند فلان سلطنتی می راند 38شمارهٔ ۴۲: ای دل مطلب دوا ز معلولی چند 39شمارهٔ ۴۳: در بزم تو هر که ترک هستی نکند 40شمارهٔ ۴۴: معشوقه به گرمابه شبی با ما بود 41شمارهٔ ۴۵: عشق تو جوان است جوان خواهد بود 42شمارهٔ ۴۶: هر گه که قدح پر از می ناب شود 43شمارهٔ ۴۷: می بی لب تو طرب نمی افزاید 44شمارهٔ ۴۸: زان عهد قدیم چو مرا یاد آید 45شمارهٔ ۴۹: باد سحری رقص کنان می آید 46شمارهٔ ۵۰: گفتار خوش و لب چو قندم باید 47شمارهٔ ۵۱: نی حال دلم یکان یکان می گوید 48شمارهٔ ۵۲: گفتا که به ابروم که دارم در سر 49شمارهٔ ۵۳: این ملک به مالک گدا بازگذار 50شمارهٔ ۵۴: شد دوش میان ما حکایت آغاز 51شمارهٔ ۵۵: بادا چو کمان قامت اعدای تو کوز 52شمارهٔ ۵۶: ای خواجه بگو چه دیده ای باش هنوز 53شمارهٔ ۵۷: جانا دهنت که هست چون چشمه نوش 54شمارهٔ ۵۸: از سبزه شود خرد چو ماه اندر میغ 55شمارهٔ ۵۹: در صحبت شانه هست موی تو دریغ 56شمارهٔ ۶۰: ای ماه چه قبه ایی ز قدرت عیوق 57شمارهٔ ۶۱: می آمد و بر گلش پریشان سنبل 58شمارهٔ ۶۲: با روی تو ننگرند عشاق به گل 59شمارهٔ ۶۳: دیر است که با غم تو در ساخته ام 60شمارهٔ ۶۴: رنج تو چو رنج خویش پنداشته ام 61شمارهٔ ۶۵: می آیم و از شرم چنان می افتم 62شمارهٔ ۶۶: گفتم چو تو را عاشق شیدا باشم 63شمارهٔ ۶۷: وصلت ندهم ز دست اگر جان بدهم 64شمارهٔ ۶۸: بنشسته بدیم ما دو شهباز به هم 65شمارهٔ ۶۹: همران دیدیم و درد هجران دیدیم 66شمارهٔ ۷۰: منگر تو بدان که ما به تن مختصریم 67شمارهٔ ۷۱: تا پند بود دل به ریا پروردن 68شمارهٔ ۷۲: ای عادت تو به باده جان پروردن 69شمارهٔ ۷۳: تا کی رخ دل سوی گناه آوردن 70شمارهٔ ۷۴: در منزل او وقت خبر پرسیدن 71شمارهٔ ۷۵: چون نیست مجال روی و مویت دیدن 72شمارهٔ ۷۶: امشب که رسید دوست در منزل من 73شمارهٔ ۷۷: ای حلقه مشکین تو دام دل من 74شمارهٔ ۷۸: از مه قدحی نهاده بر کف گردون 75شمارهٔ ۷۹: یک جوهر روشن است جان من و تو 76شمارهٔ ۸۰: تلخ است مذاق زندگانی بی تو 77شمارهٔ ۸۱: یک نکته معنی ز همه دنیی به 78شمارهٔ ۸۲: از باغ ارم گوشه درویشان به 79شمارهٔ ۸۳: ترکم چو کمان ابروان کرد به زه 80شمارهٔ ۸۴: ای طبع تو را جان لطیفان بنده 81شمارهٔ ۸۵: با شمع چو گرم شد سر پروانه 82شمارهٔ ۸۶: ای دل تو ز همنشین دگرسان گردی 83شمارهٔ ۸۷: اینت نرسد که بر تنم رشک بری 84شمارهٔ ۸۸: ای همنفسان شده است وصلم سپری 85شمارهٔ ۸۹: ای صبح که آهنگ به خونم داری 86شمارهٔ ۹۰: معشوق ز ذوق باده گلناری 87شمارهٔ ۹۱: ای منزل دوست خوش هوایی داری 88شمارهٔ ۹۲: هر گه که گذر کنم بر آب صافی 89شمارهٔ ۹۳: ای نی تو نه همچو من پریشان حالی 90شمارهٔ ۹۴: ای عاشق رخسار تو چون ما خیلی 91شمارهٔ ۹۵: جان منی ای نگار و سلطان منی 92شمارهٔ ۹۶: ای باد اگرش خوش دل و تنها بینی 93شمارهٔ ۹۷: یک رنج تحمل کنی از صد برهی 94شمارهٔ ۹۸: ای نی که به ناله غم همی فرسایی 95شمارهٔ ۹۹: گه ره زن و گاه رهنمون می آیی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ