آن عارف زمانه که دوران معرفت

نارد نظیر او گهر از کان معرفت

جان و جهان معرفت او بود در جهان

چون او برفت رفت ز تن جان معرفت

نالان چو بلبل از غم آنم که پژمرید

از صرصر فنا گل بستان معرفت

تا میزبان جان تن خاکی است مثل او

مهمان ندید کس بلب خوان معرفت

پیوسته عقل کل ز پی زاد آخرت

بردی ز خوان نعمت او نان معرفت

آنرا که بود منکر عرفانش مینمود

سیر و سلوک همت و برهان معرفت

رفت از زمانه معرفت و مکرمت چو رفت

فرمانده کرامت و سلطان معرفت

*****

یعنی بهاء ملت و دین مقتدای حق

برهان صدق و جان صفا رهنمای حق

*****