کشف غزل جدید از حافظ شیرازی 

بحمدالله که بازم دیدن رویت میسّر شد

ز خورشید جمالت دیده بختم منوّر شد

به صورتخانه دل روز تنهایی وصالت را

بدان صورت که با خود نقش می‌بستم مصوّر شد

مرا از لطف تا بر سر فکندی سایه رحمت

همای بخت و دولت بر سر من سایه‌گستر شد

نوید مقدمت دادند دادم جان به شکرانه

که آنم موجب عیش دل اندوه‌پرور شد

ز روی مردمی جانا قدم بر چشم حافظ نه

که جایت در درون دیده روشن مقرر شد

منبع غزل و بیشتر