نام خداوند بخشاینده مهربان

ای رسول گرامی قرآن را بنام پروردگارت که آفریننده ی عالم است بخوان. (۱)

آن خدایی که آدمی را از خون بسته بیافرید. (۲)

بخوان قرآن را و پروردگار تو کریمترین کریمان عالم است. (۳)

خدائی که بشر را علم به نوشتن به قلم آموخت. (۴)

و به آدم آنچه را که نمیدانست به الهام خود تعلیم داد. (۵)

پس چرا انسان از کفر طغیان باز نمی ایستد. (۶)

چونکه به غنا و دارائی میرسد. (۷)

بترسد که البته بسوی پروردگار باز خواهد گشت. (۸)

ای رسول ما دیدی آنکس را که (منع) و تمسخر میکرد؟. (۹)

آن بنده ی خدا را که به نماز مشغول شد. (۱۰)

آیا چه می بینی اگر آن رسول به راه راست باشد. (۱۱)

و یا خلق را به تقوی امر کند. (۱۲)

آیا شما مردم بر این کس که حق را تکذیب میکند و از رسول خدا رو میگرداند چه رای میدهید؟. (۱۳)

آیا او ندانست که خدا اعمال زشتش را میبیند؟. (۱۴)

اگر اورا از کفر تکذیبش دست نکشد البته خدا سوی پیشانیش را به قهر و انتقام میگیرد. (۱۵)

آن پیشانی دروغزن خطا پیشه را (به خاک هلاکت) بکشد. (۱۶)

آنگاه او هرکه را خواهد بخواند. (۱۷)

و ماهم فرشتگان قهر و عذاب که زبانیه ی دوزخند برای گرفتن او بخوانیم. (۱۸)

نه چنان است فرمان مبر اورا و سجده ی طاعت خدا را به جای آر و به او نزدیک شو. (۱۹)