ای برخت خط چو شب بدوره خورشید
خال بتابان مهت چو بیم برامید
حسن تو رخشان سهیل نعمت جاوید
رفته قمر گرد راهت از پی تعویذ

*****
سنبلت افشان چو سنبله که به ناهید
شعر تو پیچان چو ذو ذنب که بشعری

*****
غیر پرندی تنت بجامه اطلس
روح روان را کسی ندید ملبس
گلشن بی تو بتر زتافته محبس
گلخن با تو به از بنای مقرنس

*****
گویا گردد زگفتگوی تو اخرس
بینا گردد ز رنگ و بوی تو اعمی

*****
ای ارم خانه سوز و طوبی غازی
شور حقیقی و فتنه ساز مجازی
نی چو تو رضوان رخ از صبایح رازی
نی چو تو غلمان بر از بتان طرازی

*****
آن بچه حوری که رفته چون پی بازی
کرده ره خلد گم چمیده به دنیی

*****
خط تو ترسا پسر به نسخ تماثیل
کرده ز عنبر رقم بر آینه انجیل
زلف چلیپات گوئی از پی تقبیل
دست و گریبان مریم است و عزازیل

*****
روی تو در جعد یا بجوشن جبریل
لعل تو در خط و یا بخفتان عیسی

*****
ای زده ز افسونگری هلال بوسمه
کف تو اندر خضاب چون بشفق مه
موی ترا از شمیم غالیه لطمه
جسم ترا از نسیم لخلخه صدمه

*****
بخت منت در نظرگذشته نه سرمه
خون منت دستگیر گشته نه حنی

*****
پیکر مجنون ز پوست داشت گر اکنون
ساخته ما را ز پوست عشق تو بیرون
ای خرد از خال تست خیمه بهامون
وز خم مویت به دام اگر چه فلاطون

*****
خال تو لیلی ولی بکسوت مجنون
موی تو مجنون ولی بحلیت لیلی

*****
دید خلیل ار به بت رخ تو دلارام
عزت عزی نمود و حرمت اصنام
آزر اگر کرد نقش روی ترا وام
بست حرم بهر طوف بتکده احرام

*****
بت شکن آمد وزیر ورنه در اسلام
رسم شد ازعشق تو پرستش عزی

*****
میری کاقبال او چو رانده یزک را
گرفته (کذا) روی سماک و پشت سمک را
گرچه شمارد بهوش ز انجم تک را
لیک نداند زجود از صد یک را

*****
آصف جم فرحسینقلی که فلک را
حبل خیام وی است عروه وثقی

*****
آنکه زکیهان بروبد از نیت نیک
وز قلمش شد بدل ببزم معاریک
یافته از مسندش نظام ممالیک
ملجا ترک است و صدر و صاحب تاجیک

*****
واقف بر هر چه در مرابع نزدیک
ملهم از آنچه در مکامن اقصی