کتابخانه دیجیتال

عطار نیشابوری

عطار نیشابوریمختار نامه | رباعی هاباب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه

439

شماره ۱: ای پاكی تو منزّه از هر پاكی
شماره ۲: در وصفِ تو، عقل، طبعِ دیوانه گرفت
شماره ۳: ای هشت بهشت، یك نثارِ درِ تو
شماره ۴: وصفت نه به اندازۀ عقلِ كَهُن است
شماره ۵: جان، محو شد و به هیچ رویت نشناخت
شماره ۶: دل زنده شود كز تو حیاتی طلبد
شماره ۷: عقلی كه جهان كمینه سرمایۀ اوست
شماره ۸: وصف تو كه سرگشتۀ او هر فلكی است
شماره ۹: بر وصف تو دستِ عقل دانانرسد
شماره ۱۰: ای از تو فلك بی خور و بی خواب شده
شماره ۱۱: خورشید، كه او زیر و زبر میگردد
شماره ۱۲: عالم كه فنای محض، سرمایۀ اوست
شماره ۱۳: هر دل كه ز لطف تو نشان یابد باز
شماره ۱۴: هر نقطه كه در دایرۀ قسمت تست
شماره ۱۵: هم گوهر بحر لطف بیپایانی
شماره ۱۶: نه عقل به كُنْهِ لایزال تو رسد
شماره ۱۷: نه عقل، بدان حضرت جاوید رسد
شماره ۱۸: آنجا كه تویی هیچ مبارز نرسد
شماره ۱۹: نه لایق كوی تست سیری كه بود
شماره ۲۰: گر با تو به هم دگر نباشد چه بود
شماره ۲۱: ای غیر تو درهمه جهان موئی نه
شماره ۲۲: كس نیست كه در دو كون ما دون تونیست
شماره ۲۳: ای پیش تو صد هزار جان یك سرِ‌موی
شماره ۲۴: در وصف تو عقل و دانش مانرسد
شماره ۲۵: در معرفت تو دم زدن نقصان است
شماره ۲۶: گردون زتو، بی سر و بنی بیش نبود
شماره ۲۷: یك لحظه كه در گفت و شنید آئی تو
شماره ۲۸: بی تو به وجود آرمیدن نتوان
شماره ۲۹: از بس كه در انتظار تو گردون گشت
شماره ۳۰: در مُلكتِ تو نیست دویی، ای همه تو
شماره ۳۱: یا رب! همه اسرار، تو میدانی تو
شماره ۳۲: ذاتت ز ازل تا به ابد قائم بس
شماره ۳۳: كو عقل كه در ره تو پوید آخر
شماره ۳۴: ای عین بقا! در چه بقائی كه نهای
شماره ۳۵: در ذات تو سالها سخن راندهایم
شماره ۳۶: در راه تو معرفت خطا دانستیم
شماره ۳۷: كو چشم كه ذرّهای جمالت بیند
شماره ۳۸: اسرار تو در حروف نتواند بود
شماره ۳۹: ای آن كه ز كفر، دین، تو بیرون آری
شماره ۴۰: عالم كه پر از حكمتِ تو میبینم
شماره ۴۱: ای رحمت و جودِ بینهایت از تو
شماره ۴۲: ای شمّۀ لطف تو بهشت افروزی
شماره ۴۳: هم بر كف ودود، مُلْك بتوانی راند
شماره ۴۴: ای آن كه كمال خرده دانان دانی
شماره ۴۵: ای آن كه به حكم، ملك میرانی تو
شماره ۴۶: جان حمد تو از میانِ جان میگوید
شماره ۴۷: گر دست دهد غم تو یك دم، آن به
شماره ۴۸: هم در بر خود خواندگان داری تو
شماره ۴۹: ای گم شده دیوانه وعاقل، در تو
شماره ۵۰: هم عقل ز كُنْه تو نشان میجوید
شماره ۵۱: چون نیست كسی در دو جهان دمسازت
شماره ۵۲: چون حاضر غایبی فغان بر چه نهم
شماره ۵۳: ای خلق دو كون ذكر گویندۀ تو
شماره ۵۴: ای آن كه چنانكه مصلحت میدانی
شماره ۵۵: چون ذُلِّ من از من است و چون عزّ از تو
شماره ۵۶: گه تحفه به نالۀ سحرگاه دهی
شماره ۵۷: در ملك دو كون پادشاهی میكن
شماره ۵۸: ای در دلِ من نشسته جانی یا نه
شماره ۵۹: ملكِ غم تو هر دو جهان بیش ارزد
شماره ۶۰: جانا دایم میان جان بودی تو
شماره ۶۱: هر قطره به كُنْهِ دُرِّ دریا نرسد
شماره ۶۲: سی سال به صد هزار تك بدویدیم
شماره ۶۳: كردم تك و پوی بی عدد بسیاری
شماره ۶۴: ای خورده غم تو یك به یك چندینی
شماره ۶۵: جانها چو ز شوق تو بسوزند همه
شماره ۶۶: جان از طلب روی تو آبی گردد
شماره ۶۷: دل خون كن اگر سَرِ بلای تو نداشت
شماره ۶۸: كاری كه ورای كفر و دین میدانم
شماره ۶۹: هرجان كه طریق پردۀ راز نیافت
شماره ۷۰: از سرِّ تو هر كه با نشان خواهد بود
شماره ۷۱: گم گشتن خود، از تونشان بس بودم
شماره ۷۲: بی یادِ تو دل چو سایه در خورشید است
شماره ۷۳: چون مونسِ من ز عالم اندوه تو بود
شماره ۷۴: ای عقل شده در صفت ذات تو پست
شماره ۷۵: چون عفو تو میتوان مسلم كردن
شماره ۷۶: گر فضلِ تو عقل را یقین مینشود
شماره ۷۷: یك ذره هدایتِ تو میباید و بس
شماره ۷۸: چون دردِ تو چاره ساز آمد جان را
شماره ۷۹: جانا كه به جای تو تواند بودن
شماره ۸۰: من بی تو دمی قرار نتوانم كرد
شماره ۸۱: چون بیخبرم كه چیست تقدیر مرا
شماره ۸۲: نه در صفِ صادقان قراری دارم
شماره ۸۳: یا رب ما را راندۀ درگاه مكن
شماره ۸۴: روئی كه به روز پنج ره میشوئیم
شماره ۸۵: زان روز كه از عدم پدید آمدهایم
شماره ۸۶: یا رب چو به صد زاری زار آمدهایم
شماره ۸۷: ای دایرۀ حكم تو سرگردانی
شماره ۸۸: ای آن كه همه گشایش بندِ منی
شماره ۸۹: سیر این دل خسته كی شود ازتو مرا
شماره ۹۰: ای جانِ من سوخته دل زندۀ تو
شماره ۹۱: یا رب تو مرا مدد كن از یارِی خویش
شماره ۹۲: از هیبت تو این دل غم خواره بسوخت
شماره ۹۳: ای یادِ تو مرهم دل خستۀ من
شماره ۹۴: یا رب غم تو چگونه تقدیر كنم
شماره ۹۵: هم حلۀ فضل در برم میداری
شماره ۹۶: ای بندگی تو پادشاهی كردن
شماره ۹۷: یا رب جان را بیم گنه كاران هست
شماره ۹۸: گر من به هزار اهرمن مانم باز
شماره ۹۹: ای در هر دم دو صد جهان پر چاره
شماره ۱۰۰: جان دردو جهان كسی بجای تو نداشت
شماره ۱۰۱: هم درد توام مایۀ درمان بودست
شماره ۱۰۲: یا رب! برهان زنفس دشمن صفتم
شماره ۱۰۳: تا چند تنم پردۀ بیچارگیم
شماره ۱۰۴: چون جملۀ راه، كاروان من و تست
شماره ۱۰۵: كو دل كه بلای روزگارِ تو كشد
شماره ۱۰۶: یا رب به حجاب زین جهانم نبری
شماره ۱۰۷: میآیم و با دلی سیه میآیم
شماره ۱۰۸: یا رب چو مرا ز نفسِ خود سود نبود
شماره ۱۰۹: ای هفت زمین و آسمانها ز تو پُر
شماره ۱۱۰: گر من زگنه توبه كنم بسیاری
شماره ۱۱۱: نه در بتری نه در بهی میمیرم

عطار نیشابوری

آمارگیر وبلاگ