ضیاءالدین نَخشَبی، نویسنده پزشک ایرانی و از مردم نخشب فرارود، (زاده در نخشب یا بقولی دهلی[۱] در هند به سال ۷۵۰ هجری قمری) و از پارسیگویان هند بود.
ضیاءالدین همچنین عارف و یکی از مریدان شیخ فریدالدین تاگوری از قطبهای سلسله چشتیه بودهاست.
وی کتابهای بسیاری را از هندی به فارسی ترجمه کرد از جمله کتاب «طوطینامه» که عبارت از یک رشته حکایاتی است به سبک هزار و یک شب.
ضیاءالدین نخشبی در نیمه دوم سدهٔ هفتم هجری در نخشب از سرزمینهای فرارود زاده شد. آموزشهای نخستین او در نخشب انجام شد و در نوجوانی به هندوستان رفته در بدایون نشیمن گزید. این دوره همزمان با چیرگی تیمور لنگ بر ایران و سرزمینهای پیرامونی بود که باعث مهاجرت گستردهٔ دانشوران و صوفیان از ایران به هند شد.
طوطی نام نخشبی به زودی در تارنمای گنجینه فارسی افزوده میشود. لطفا شکیبا باشید.