از زندگی نامه این شاعر چیره دست فارسی سرا از زمان و محل تولد او اطلاعی در دست نیست لیکن سراج الدین خان آرزو شاعرفارسی سرای نیمه دوم قرن شانزدهم میلادی(1687-1756 ) در نوشته های خود از شیخ سعدالله مسیح نام برده خان آرزو می نویسد: او از قصبه پانی پت بود ولیکن لچمن نارایان شفق اورنگ آبادی در تذکره گل رعنای خود نوشته مسیحا کیرانی که کیران از مناطق سهارانپور است .همچنین محمد افضل سرخوش در کلمات االشعرای خود می نویسد او تا دوازده سالگی در بنارس زندگی کرده. لیکن شیخ سعدالله مسیح بیشتر به پانی پتی معروف است .وی دوره حکومت شاه جهان و جهانگیرشاه را درک کرده ولی هرگز جذب دربارانان نشده.شاید یکی از عدم شهرت این شاعر چیره دست عدم وابستگی به درباربوده .وی در همین باره در شاهکار ادبی خود یعنی ترجمه منظوم رامایانا جهانگیر شاه رامخاطب قرار می دهد و اینگونه می سراید:

فلک صید من و من دل کبابم

بدریا گوهری محتاج آبم

آگاهی بیشتر