مولانا حیدری وجودی (زادهٔ ۱۳۱۸ خورشیدی در پنجشیر – درگذشتهٔ ۲۱ خرداد ۱۳۹۹ در کابل) یکی از شاعران، عارفان و مولاناشناسان معاصرِ فارسی‌زبان در افغانستان بود. وی در سن ۸۱ سالگی در کابل درگذشت.
از وی ۱۴ عنوان دفترهای شعری به جای مانده‌است. به علاوه مقالاتی در مورد ادبیات عرفانی مولانا و بیدل نیز نوشته‌است. از نوشته‌های پژوهشی حیدری وجودی نیز می‌توان به ترکیب‌های شعری در اشعار نظامی گنجه‌ای، گردآوری و تصحیح اشعار عشقری و گزیده غزل‌ها از واصل کابلی تا واصف باختری اشاره کرد.
همچنین او در سال ۱۳۶۵ نخستین «عرس حضرت مولانا» را در کابل ساخت که در همین عرس تقریباً ۲۰۰۰ نفر شرکت می‌کردند. گفته می‌شود که او آخرین فرد از شاعرانِ متصوف و کلاسیک افغانستان بود که سال‌ها با برگزاری محافل مثنوی‌خوانی جوانان علاقه‌مند به ادبیات عرفانی و به‌ویژه مثنوی معنوی را آموزش می‌داده‌است. | آگاهی بیشتر