بیتاب در ۱۲۶۵ ش/ ۱۳۰۶ در کابل زاده شد و همان‌جا پرورش یافت. 

بیتاب، فنون ادب و بلاغت و عربی، علوم عقلی اسلامی و هیئت را، ابتدا در خانواده و سپس نزد استادان شهر کابل فراگرفت. 

او در شعر و شاعری، خود را شاگرد قاری عبدالله می‌دانست و از اثر تربیت او در تهذیب ذوق ادبی و شاعری خود، با افتخار بسیار، یاد می‌کرد. 

از سی سالگی امر تدریس ادب فارسی دری را در مدارس کابل برعهده گرفت 

 و سپس به تدریس دروس فنون ادبی، بدیع، عروض و قافیه، معانی و بیان، دستور زبان و اصول عرفان و تصوف در دانشکده ادبیات دانشگاه کابل پرداخت.
بسیاری از شاعران و نویسندگان معاصر افغانستان، چه از طریق دانشکده ادبیات چه از طریق حضور در جلسه های درس در خانه او، از شاگردان بیتاب به شمار می‌روند. 

در طریقت، مرید و شاگرد شاه محمد غوث لودین، از مشایخ نقشبندیه مجددیه هرات، بود. 
او پارسا و ساده می‌زیست و دیوان اشعارش مشتمل بر غزل و قصیده است، اما قالب محبوب او غزل بوده، و شیوه اش در غزل شیوه ای میان سبک خراسانی و هندی است.

از شعرای سبک هندی به کلیم همدانی، سلیم تهرانی و بویژه عبدالقادر بیدل توجه داشت. | آگاهی بیشتر