زرتشت بهرام پژدو
زراتشت نامه
32 – پذیره آمدن اسفندارمذ امشاسفند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو این پند زرتشت را باز گفت همانگه سفندارمذ پیش رفت چو نیکو نگه کرد زرتشت را بسی آفرین کرد هم پشت را بدو گفت کای مرد پاکیزه تن سخنها بباید شنیدن زمن چنین است فرمان داد آفرین که پاکیزه دارند روی زمین ز خون و پلیدی و از مردگان نباید که آلوده باشد جهان بجای که نبود برو کشت و زار نه آب روان را برو برگذار نسا و پلیدی بدانجا برند که مردم بر آن راه بر نگذرند چو آباد باشد به کشت و بکار بمردم رسد سود ازو بیشمار بگیتی بود آنکسی بهترین که کوشد به آباد کردن زمین چو بشنودی این پند را کار بند که پندیست شایسته و سودمند زرتشت بهرام پژدو