اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳: آنکه نور دیده سازد روی آتش ناک را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنکه نور دیده سازد روی آتش ناک را سرمه چشم ملایک ساخت مشتی خاک را گر دل آدم نبودی جلوه گاه حسن او با گل آدم چه نسبت بود جان پاک را آه ازین نقاش شورانگیز کز نقش بیان زنگ از دل می برد آیینه ادراک را تا ابد از صورت شیرین لبان پرویزوار دیده از حیرت ببندد خسرو افلاک را هر که کرد از شکر لطف خودش شیرین زبان زهر حسرت میدهد نوش لبش تریاک را ای که می گویی خرام قدم خوبان دل برد این خرامیدن که داد آن قامت چالاک را گر نکردی خون اهلی چشم خوبان را حلال تیغ خونریزی ندادی غمزه بی باک را اهلی شیرازی