کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۳۸: رویت گل سیراب نگوئیم چه گوئیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رویت گل سیراب نگوئیم چه گوئیم آن لب شکر ناب نگوئیم چه گوئیم آن زلف کمند افکن و رخسار و جنین را دزد و شب مهتاب نگوئیم چه گوئیم تفسیر دو ابروی تو کان سورة نونست پیوسته به محراب نگوئیم چه گویم دیدیم شبی زلف تو در فقه و بیداد تعبیر چنین خواب نگوئیم چه گوئیم چوگان سر زلف ترا شد دل ما گوی این که به احباب نگوئیم چه گوئیم این چهره و این اشک روان را به دویدن لوح زر و سیماب نگوئیم چه گوئیم چون نمد کمال از غزل آن صورت زیباست شعر نر چون آب نگوئیم چه گوئیم کمال الدین خجندی